Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2013

Μίμη, τί κάνω;
Μίμη η ζωή είναι μικρή και εγώ την έχω σταματήσει.

Μίμη, βιάσου και εγώ θα καθυστερήσω το κρύο,όσο μπορώ.

Μίμη, στο λέω. Αν δεν έρθεις, δώδεκα μήνες Χειμώνα θα ΄χω.
Λυπήσού μέ.



Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013


Ξέρεις Μίμη, κοιμάμαι σε ένα σκέτο στρώμα, χωρίς σεντόνι.
Φοβάμαι πως αν το ταϊζω μοναξιά, μια μέρα θα με πνίξει.

Καλημέρα

(τα λέω, έτσι, υπερβολικά μήπως σε συγκινήσω, ρε γαϊδούρι)

Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2013

Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2013


Μίμη μου, σήμερα ξύπνησα πολύ καλά.

Σηκώθηκα, άνοιξα τις κουρτίνες να μπει φως στο δωμάτιο, έπλυνα το πρόσωπο μου, άφησα τα μαλλιά μου λυτά και αποφάσισα να μη με ενοχλούν, δεν θύμωσα με τους μαύρους κύκλους κάτω απ' τα μάτια, έφτιαξα καφέ, ήπια μια γουλιά και είπα "θεός σγχωρέστον τον Μίμη".



Δεν ήθελα να ξεκινήσει η μέρα, σαν να είσαι εδώ.

Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2013

Μίμη μου, θέλω μια μέρα να έρθεις απ' το σπίτι, να σού μαγειρέψω.

Τί θα επιθυμούσε το τέρας σου, να φάει;

Θέλεις το συκώτι μου; Ο γιατρός μού είπε ότι είναι σε καλή κατάσταση. Τρώγεται, δηλαδή.

Μήπως, Μίμη μου, θέλεις μπούτι πού το 'χω και μεγάλο; Όσο θές, δεν θα το τσιγκουνευτώ.

Στήθος; Ε, καλά βρε Μίμη, αν δεν χορτάσεις με το ένα, σού ψήνω και το δεύτερο.

Α! Το βρήκα! Το βρήκα! Ξέρω τί θα σ' άρεσε.

Η καρδιά μου, στο πιάτο σου.

Έλα όποτε θες, ότι ώρα θες. Δεν χρειάζεται προετοιμασία, αυτή. Τρώγεται ωμή. Ξέρεις εσύ.

Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2013

Πόσες  Πέμπτες ακόμα, θα ζήσουμε χώρια, Μίμη;

Πόσες  Πέμπτες ακόμα, εγώ θα περιμένω και εσύ δεν θα ΄ρχεσαι;

Μην ακούω βλακείες, Μίμη. Ούτε εσύ ξέρεις.

Ναι, τώρα με αρνείσαι. Το δέχομαι.

Αλλά αύριο; Πού ξέρεις τί θα γίνει αύριο;

Και αν ξυπνήσεις ένα πρωί και δεν μπορείς να ζήσεις σε ενεστώτα, μακρυά μου;

Γελάς;

Γέλα, Μίμη.

Έτσι και αλλιώς, αν κάτι συντηρεί τη σάρκα μου, είναι το γέλιο σου.




Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2013

Μίμη μου, υπάρχει περίπτωση να είμαστε μαζί σε δέκα, είκοσι, τριάντα χρόνια;

Άν όχι, να μού το πείς, να το πάρω απόφαση και να συνεχίσω την ανάπηρη ζωή μου.

Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2013

Μίμη μου, σε φαντάζομαι να με διαβάζεις, ανάβοντας το τσιγάρο σου μ' αυτόν τον χαρακτηριστικό τρόπο...Ξέρεις...που γέρνεις ελαφρώς το κεφάλι, σαν να το ακουμπάς διακριτικά σε κάποιον ώμο.

Τί;Δεν το ξέρεις; Δεν στο έχει πει καμία απ' αυτές που δέχεσαι να μεταλάβουν το σπέρμα σου;

Ποιές είναι αυτές που δεν ξέρουν ότι οι ρυτίδες των ματιών σου, καταγράφουν όλα τα χαμόγελά σου;

Ποιές είναι αυτές που δεν έχουν παρατηρήσει πως τα μάτια σου υγραίνονται όταν κοιτάς κάτι απο πολύ κοντά;

Ποιές είναι αυτές που δεν έχουν καταλάβει πως όταν δεν είσαι τόσο άνετος, όσο θέλεις να δείχνεις, γίνεσαι υπερκινητικός;

Ποιές είναι αυτές που δεν μπορούν να διακρίνουν πως όταν αισθάνεσαι αμήχανα, λες ειρωνικά "μάλιστα";

Ποιές είναι αυτές που δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι μετά το μυαλό σου, αυτό που πειθαρχείς με ευκολία, είναι τα χέρια σου; Πως μπορούν να μένουν, ακίνητα πάνω στα γόνατά σου, για ώρες.

Ποιές είναι αυτές που δεν βλέπουν λίγο θεό, ανάμεσά στα πόδια σου; 

Ποιές είναι αυτές; Και βασικά, γιατί αυτές;

Γουάϊ, Μίμη μου;

Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013

Μίμη, χθες το βράδυ, εκεί που καθόμουν και κατάπινα σκοτάδια, σκέφτηκα πώς πάντα θα σού είναι πιο εύκολο να με τιμωρείς, παρά να με φροντίζεις.

Ξέρεις, ίσως μπορώ να ζήσω μ' αυτό. Αρκεί να με παίρνεις αγκαλιά πού και πού, να με ρημάζεις ζεστά.

Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2013

Βγήκα με φίλους χθες, Μίμη.

Και γνώρισα κάποιον.

Και νά...ξέρεις..πήγε να με φιλήσει και του είπα "Μή. Μόνο ο Μίμης έχει αυτό το δικαίωμα. Ή αυτός ή άσε με να πεθάνω εδώ μπροστά σου, απο υπερβολική απουσία".

Και ύστερα δεν ξαναμιλήσαμε.


Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2013

Μίμη μου, πώς είσαι; Τρώς καλά ή όλο παραγγέλνεις απ' έξω;
Θα πάθεις σκορβούτο, αγόρι μου, με τόσες βλακείες.

Να σου φτιάξω μια σουπίτσα; Ναι, το ξέρω Μίμη μου. Μη φωνάζεις. Δεν είσαι άρρωστος, αλλά μια σούπα ίσως στρώσει και τα νεύρα σου.

Φοβάμαι μη πάθεις τίποτα και δεν μπορώ να σε φροντίσω. Ούτε να σε βρίσω που έπαθες.

Καπνίζεις πολύ; Να το κόψεις, Μίμη μου. Θέλω τα πνευμόνια σου να είναι γερά. Με τί δύναμη θα με φωνάξεις, όταν με χρειαστείς;

Τα δικά μου, Μίμη μου, όπως τα ξέρεις. Κοιμάμαι, ξυπνάω, δουλεύω και όταν σε σκέφτομαι, παραλύω. Έχεις δίκιο, ακούγονται βλακείες όλα αυτά, αλλά έχω έφεση στις ωραίες βλακείες. Είναι ένα ταλέντο μου.

Πότε θα μού τηλεφωνήσεις να σε ακούσω;
Μπορείς να το κάνεις, να πείς "συγνώμη, λάθος" και να μού το κλείσεις στα μούτρα.
Δεν φαντάζεσαι πόσο ευτυχισμένη θα με κάνεις, ρε τομάρι.

Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2013

Μίμη μου, όποτε νιώσεις την ανάγκη να αγκαλιάσεις κάποιον πιό αδύναμο απο 'σένα, πάρε με τηλέφωνο.

Μπορεί να με ακούσεις κάπως θυμωμένη, ίσως σού μιλήσω σε εξαρτημένο αόριστο ή σου κάνω παράπονα. Μη μού δώσεις σημασία. Έτσι είμαι εγώ.

Αν με αγαπούσες, θα το ήξερες.


Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2013


Μίμη μου, καρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλες
καρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλες
καρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλες
καρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλες
καρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλες
καρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλες
καρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςαντεμουστοδιάολοΜίμηκαρδούλεςκαρδούλες
καρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλες
καρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλεςκαρδούλες

Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2013


Μίμη, τί ξέρουν οι φίλοι σου για ΄μενα;

Τούς είπες ότι είμαι πολύ ξανθιά; Ότι παραείμαι αστεία για τα γούστα σου;

Τούς είπες οτι ο αριστερός μου κυνόδοντας δεν μπήκε ποτέ στη θέση του και οτι ο οδοντίατρος αρνήθηκε να μού βάλει σιδεράκια γιατί "αυτό είναι η γοητεία σου". Ψέμμα, Μίμη μου. Ποτέ, κανείς, δεν γοητεύθηκε.
Για αυτόν τον κυνόδοντα δεν γελάω στις φωτογραφίες.

Μίμη, τούς είπες ότι μ' αρέσει να χαϊδεύω με τον δείκτη μου, τη κλείδα σου; Ότι λατρεύω να περνάω τον αντίχειρα μου, πάνω απ' τα χείλη σου. Να τα ορίζω. Πού αρχίζουν, πού τελειώνουν.

Τούς είπες ότι δεν αντέχεται η ανάσα μου, κοντά στο αυτί σου; Οτι φαίνεσαι ανήμπορος κάθε φορά που πλησιάζω τον λαιμό σου;

Τούς είπες ότι ξέρω πόσες φορές έχει κερδίσει ο Άγιαξ το Ch.League ή ότι ο Τεόφιλο Στίβενσον στους Ολυμπιακούς του Μονάχου πέτυχε νοκ ντάουν στα 30 δευτερόλεπτα;

Τούς είπες ότι συνήθως ειρωνεύομαι;

Ότι σε κοιτάω στα μάτια, σαν να ΄σαι ο μοναδικός άνθρωπος στον πλανήτη που έχει αυτό το αισθητήριο όργανο;

Τί ξέρουν για ΄μενα; Δεν θέλω να ξέρουν, τίποτα.

Να ΄μαι το μυστικό σου, Μίμη.





Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2013

Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2013


Μίμη, αν κάποτε συναντηθούμε τυχαία, να ξέρεις ότι η μόνη μου σκέψη θα ΄ναι να σε πλησιάσω, να σκύψω, να ξεκουμπώσω το παντελόνι σου και να φιλήσω την ελιά εκεί κάτω, αριστερά νομίζω. Δεν θυμάμαι καλά.
Όποτε τη σκέφτομαι, γεμίζουν τα μάτια μου απο ΄σένα.

Δεν θα ήθελα, όμως, να σε φέρω σε τόσο δύσκολη θέση. Άρα θα με δεις να γυρνάω τη πλάτη ή αν βρω το θάρρος θα σε προσπεράσω, κλέβοντάς σου κάποιο βλέμμα, έστω και αδιάφορο.

Μίμη, αυτή η πρώτη σκέψη, όμως, να ξέρεις έχει ταϊσει πολλά βράδια μου.

Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2013

Μίμη, απόψε ίσως έρθω να κοιμηθώ στο χαλάκι της πόρτας σου. Αυτή που με κατάπινε, κάθε φορά που την έκλεινα πίσω μου και με ξερνούσε στον δρόμο.

Μην ανησυχείς, αν με δουν και με ρωτήσουν, θα πω ότι είχα ανάγκη να λερωθώ.

Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2013



Μίμη, είχες δίκιο εκείνο το βράδυ που μού είπες ότι έχω δύο ζωές.
Δύο έχω,όντως. Στη μία ζω χωρίς εσένα και στην άλλη μόνο για 'σένα.
Έλα να με βρείς σε όποια θές, απόλυτε μαλάκα μου.

Συγγνώμη, Μίμη μου. Δεν έπρεπε να σού μιλήσω έτσι.

Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2013

Μίμη μου, σκεφτόμουν μήπως θα μπορούσες τη Τετάρτη κατά τις 21:45 να μ'αγαπήσεις.

Τί; Α! θες να δείς ποδόσφαιρο
Βέβαια, λογικό.

Α, μάλιστα. Παίζει η ομάδα σου.
Ωραία, Μίμη μου.

Ώστε κάνει καλή πορεία φέτος.
Δεν φαντάζεσαι πόσο χαίρομαι για αυτό.

Πέμπτη πρωί, τί κάνεις;

Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2013


Κατάλαβα, Μίμη, γιατί δεν κοιμηθήκαμε μαζί.

Ήξερες ότι οι άνθρωποι που μοιράζονται ύπνους, πονούν λιγότερο και δεν θα το επέτρεπες ποτέ αυτό, άρρωστό μου, πλάσμα.

υ.γ Μίμη, θα μού περάσει. Είναι θέμα χρόνων.

Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2013

Μίμη, σκότωσα πολλά μέσα μου, για να σε κρατήσω ζωντανό. Και τώρα έχω ένα όπλο, στο δεξί μου χέρι.

Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2013

Χθες το βράδυ, Μίμη, θυμήθηκα που με είχες αφήσει να δω μια ταινία και εσύ τριγυρνούσες μέσα στο σπίτι, κάνοντας διάφορα.
Άρχισες να με ρωτάς, ξαφνικά, για το ένα και για τ' άλλο και δεν είχα καμία απάντηση.
Φώναξες, ότι είμαι ηλίθια και δεν καταλαβαίνω τί βλέπω.
Προτίμησα να παραδεχτώ "Ναι, Μίμη μου, μάλλον, είμαι ηλίθια", παρά να σου πώ την αλήθεια. Ότι το μόνο που κοιτούσα, ήταν το είδωλο σου να καθρεφτίζεται στο τζάμι της μπαλκονόπορτας.
Και ήθελα να πάρω φόρα, να πέσω πάνω του και να γίνουμε θρύψαλα μαζί.

Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2013


Τί γίνεται Μίμη μου; Καλή σου μέρα. Καλή εβδομάδα.

Κάτσε ρε Μίμη...γιατί με βρίζεις,τώρα;

Ε,ναι...εντάξει. Δεν σου αρέσουν αυτές οι μαλακίες, αλλά Δευτέρα, σήμερα. Τί να σου πώ; Πολύχρονος;;;

Ε, ρε κάτι πράματα.

Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2013

Μίμη, οι Κυριακές θα είναι, πάντα, μικροί θάνατοι, εκτός και αν μου κρατάς το χέρι.

Τί λες και εσύ;

Στα αρχίδια σου;

Ωραίος.




Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2013

Καλημέρα Μίμη μου. Πώς κοιμήθηκες;

Δεν πιστεύω να μην είσαι καλά. Δεν πιστεύω να σε στεναχώρησε κανας πούστης;  Μίμη,μίλα μου, πες μου ποιός. Δώσε μου ένα όνομα, μια διεύθυνση και τα υπόλοιπα άφησέ τα πάνω μου.
Εσύ δεν θα ανακατευτείς πουθενά. Πεντακάθαρος.
Όλα εγώ, Μίμη. Μόνο μή μου πέφτεις.

Μίμη, μαθαίνω να δένω γραβάτες. Βέβαια! Το 'ξερες εσύ οτι υπάρχουν πολλοί τρόποι για να δέσεις μια γραβάτα; Μίμη, δεν το ξερα. Το παραδέχομαι, ναι! Δεν ντρέπομαι.
Τους μαθαίνω σιγά σιγά μη τυχόν και μού χτυπήσεις τη πόρτα ένα πρωί και μου ζητήσεις βοήθεια για αυτή τη μία,γαμημένη φορά που θα 'χεις φορέσει γραβάτα.
Και τότε Μίμη, όταν χτυπήσεις τη πόρτα, θα ξέρω να στην δέσω μέχρι και με τριπλό άξελ, ενώ χτυπάω και μπεσαμέλ για παστίτσιο.

Ξέρεις Μίμη, μαθαίνω πράγματα που δεν θα μού χρειαστούν ποτέ. Γραβάτα ας πούμε, δεν έχω σκεφτεί ποτέ να φορέσω. Ίσως αν ποτέ αυτοκτονούσα να ήταν μια επιλογή μου, αλλά σιγά μη πεθάνω όσο ζεις ρε Μίμη...Μη λέμε μαλακίες. Μαθαίνω, που λες, πράγματα που δεν θα μου χρειαστούν ποτέ, αλλά μπορει να χρειαστούν σε ΄σενα και θέλω να τα γνωρίζω.

Δεν θα αφήσω καμία άλλη πόρνη να ξέρει κάτι που θες να μάθεις. Κα μί α!
Όλα εγώ,Μίμη.