Παρασκευή 12 Απριλίου 2013

Μίμη μου, η καρδιά μου χτυπάει με βιαιότητα όταν σε σκέφτομαι.

Ίσως η μνήμη με σκοτώσει, κάποιο βράδυ.

Πρέπει να βιαστείς, Μίμη.

Πόσο θα αντέξω, να με αφανίζεις;



1 σχόλιο:

  1. Η αλήθεια είναι ότι μέσα στην σωρεία των αρνητικών χαρακτηριστικών μου, έχω και ένα θετικό. Ξέρω πότε χάνω. Και με σένα Φώφη μου έχασα. Ζω μονίμως στην σκιά του Μιμη και δεν θέλω. Γιαυτό δεν θα σου ξαναματαγραψω. Μόνον θα παραλληλίζω τα συναισθήματα μου με τα δικά σου διαβάζοντας τις σκέψεις σου. Αντίο για πάντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή