Τετάρτη 6 Μαρτίου 2013

Μέσα σε ένα κουτάκι, Μίμη μου, έχω φυλάξει ένα μισοτελειωμένο τσιγάρο σου.
Το είχα κλέψει ένα βράδυ, απ' το τασάκι.

Το βγάζω απ' το κουτάκι, το ακουμπάω προσεχτικά στην παλάμη μου και σκέφτομαι πόσο τυχερό υπήρξε που ακούμπησε τα χείλη σου, χωρίς να σε παρακαλέσει.

Μίμη, ποιά άλλη στα λέει τόσο ωραία, ρε αλήτη;
Ποιά άλλη καίγεται για να σε ζεστάνει;

Σε ρωτάω.

4 σχόλια:

  1. "Μίμη", είχα δυο μήνες το τασάκι με το μοναδικό σου αποτσίγαρο στο πάσο της κουζίνας. Άλλαξα και μαξιλαροθήκη χθες.
    Εσύ πόσες μαξιλαροθήκες άλλαξες να μη μυρίζεις το άρωμα μου;

    Φώφη, σου κλέβω χώρο. Έτσι κι αλλιώς το οξυγόνο σου είναι λειψό.
    I know, συμφωνείς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φώφη είδες πόσο εύκολο είναι να παραμελείς αυτούς που σε λατρεύουν? Να θεοποιείς μια γόπα του Μιμη χωρίς να δίνεις μισή ανάσα για τον κόσμο που σε θαυμάζει, έστω από απόσταση...
    Μπορεί να είσαι μια ασχημάτιστη ιδέα μέσα μου, αλλά είσαι ήδη δικιά μου. Παρ' όλο που σε μοιράζομαι με όλους αυτούς που διαβάζουν τις λέξεις σου.
    Μισοτελειωμένο τσιγάρο από μένα δεν θα βρεις πουθενά.
    Δεν καπνίζω.
    Μόνο συμπάσχω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. καμιά άλλη δεν τα λέει έτσι Μίμη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή