Κάτω απ' το δέρμα σου θα ζω.. Στο υπόσχομαι.

Κομπλεξική απέχθεια σε οτιδήποτε δεν μου φαίνεται συνέχεια σου, Μίμη μου.

Πρώτα θα σου σπάσω τα μούτρα.
Μετά, ό,τι θες.

Μίμη μου γιατί δεν τρώς;

Μήπως, δεν σου αρέσει το φαγητό;

Εγώ φταίω. Δεν το πρόσεχα, ήμουν αφηρημένη.

Μήπως εισαι κουρασμένος;
Η δουλειά;

Βαρέθηκες; Έχεις δίκιο. Κάθε μέρα σ'γαπώ το ίδιο. Βαρέθηκες.

Ποιά είναι;
Α! Αυτή η κοπέλα. Όμορφη. Πολύ όμορφη.

Σου ταιριάζει, Μίμη μου. Εγώ σου περισσεύω.

Να πάς, ναι.

Φύγε Μίμη μου. Φύγε και ασε λίγο φως πίσω σου να ΄χω να σκεπάζομαι.


υ.γ έλα, να το κάνουμε έτσι

Και αν έχω ανάγκη να σε περιμένω είναι γιατι δεν μπορώ αλλιώς, Μίμη μου

Γυρίσεις, δεν γυρίσεις, παραμένεις το όριο σε κάθε περίπτωση, Μίμη μου.

Μόνο ευγνωμοσύνη για ΄σένα.

Και όταν θα ΄ρθεις Μίμη μου, θα 'ναι σαν θαύμα χωρίς θεό.
Μακάριοι όσοι σε πιστέψανε.

Σαν το φεγγάρι και εγώ, πάντα θα σ' ακουλουθώ, Μίμη μου

Ξεχείλωσα τις λέξεις για να σε χωρέσω, Μίμη μου.

Έξω κρύο, μέσα κρύο, μα η νοσταλγία πάντα θα υπερισχύει, Μίμη.
Θέλω εμφύλιο μαζί σου.

Μίμη μου, το ημερολόγιο έχει γεμίσει κενές μέρες, εβδομάδες και τη χυδαία πολυτέλεια της αναμονής. Μ' αυτή τη ρετσινιά, ζω.

Δεν είναι εύκολο να περιμένεις, Μίμη. Θέλει και αυτό εξάσκηση.

Καμία χρονιά δεν άλλαξε, Μίμη μου.
Παραμένει η ίδια που έφυγες.